સામાય ધસી જઇયે, આધાંય ખસી જઇયે,એકાદ મળે ક્ષણ તો ક્ષણમાંય વસી જઇયે.
આમેય વિતાવવાની છે રાત સરોવરમાં,તો ચાલ કમલદલમાં આ રાત ફસી જઇયે.
એકેક કસોટીમાં છે પાર ઉતરવાનું,હર શ્વાસ કસોટી છે, એનેય કસી જઇયે.
આ ફીણ તરંગોનાં છે શીખ સમંદરની,રેતાળ કિનારા પર હેતાળ હસી જઇયે.
ઉત્કંઠ હવામાં છે સંગાથ સુગંઘોનો,હોવુંય હવે ઉત્સવ, આકંઠ શ્વસી જઇયે.
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો