રવિવાર, 14 સપ્ટેમ્બર, 2008

મારું અંધારું મને દેખાય છે,ભૂલ ક્યાં મારી હતી સમજાય છે.
કોણ છું ને બધા આ કોણ છે,માણસો મારામાં જે સંતાય છે.
રાહમાં મેં મેળવ્યું છે કેટલું,રાહમાં મારું કશું ખોવાય છે.
આપણી જો શોધ પોતાની હતી,કેમ એ બીજામાં પૂરી થાય છે.
બે ક્ષણોની મધ્યમાં છે જીંદગી,બેઉ બાજુથી બહુ ખેંચાય છે.
હું કરું છું, હું કરું છું લાગતુંઆખરે સંજોગ જીતી જાય છે. […]

ટિપ્પણીઓ નથી: